اسکن قلب روشی تشخیصی است که به ارزیابی دقیق وضعیت خونرسانی به عضله میوکارد قلب می پردازد. و به تشخیص گرفتگی عروق کرونر قلب کمک می کند. این اسکن یک روش تشخیصی غیر تهاجمی است که می توان آن را قبل از آنژیوگرافی انجام داد. اسکن قلب معمولاً در دو مرحله انجام می شود و بیمار باید در دو روز به بخش پزشکی هسته ای مراجعه کند.
سنجش تراکم استخوان، ارزیابی احتمال 10 ساله خطر شکستگی استخوان، بررسی BMD اطفال با امکان افزایش سرعت اسکن، کاهش دوز دریافتی کودک، کلسیفیکاسیون آئورت شکمی و بررسی ریسک های قلبی – عروقی.
مهمترین کاربرد این اسکن، پیگیری بیماران مبتلا به سرطان های تیروئید می باشد که علاوه بر تست های خونی، رادیوگرافی قفسه سینه و سونوگرافی گردن، مورد استفاده قرار می گیرد. پس از انجام یُد درمانی، اسکن تمام بدن با یُد در نشان دادن وسعت درگیری بافت ها و اعضای بدن نقش عمده ای داشته و در تعیین نحوه درمان در آینده از اهمیت بسزایی برخوردار است. اسکن تمام بدن با یُد معمولاً پس از قطع داروهای لوتیروکسین یا لیوتیرونین به مدتی معین و 48-72 ساعت پس از مصرف ید رادیو اکتیو، انجام می شود. در شرایط خاص، ممکن است به تصاویر تأخیری تر هم نیاز باشد.
اسکن هسته ای تهویه ریه (ونتیلاسیون) چیست؟ آمادگی های قبل از انجام اسکن هسته ای تهویه ریه (ونتیلاسیون) چه می باشد؟